Το 1940 δυο ηταν οι επιλογες. Η μια απο αυτες ηταν το ΟΧΙ. Ενα ΟΧΙ μεγαλειωδες και εκκωφαντικο. Σημερα, παλι δυο ειναι οι επιλογες.. Μονο που αυτη την φορα τα ΟΧΙ ειναι παρα πολλα .Μικροτερης ισως σημασιας, αλλα, συσσωρευτικα, τεινουν να πλησιασουν το τοτε ΟΧΙ. Για αυτο λοιπον ας πουμε: ΟΧΙ στα ψευτικα τα λογια τα μεγαλα
ΟΧΙ στις προεκλογικες υποσχεσεις
ΟΧΙ στους αρχηγους
ΟΧΙ στους πολιτικους, που στους λογους τους, βαζουν πρωτα το κομμα και μετα την Ελλαδα
ΟΧΙ στην εκκλησια που εχει τιμοκαταλογο
ΟΧΙ στους δικαστες της νυχτας και των υπογειων
ΟΧΙ στους γιατρους των φακελων
ΟΧΙ στην τηλεοραση των συμφεροντων και της προπαγανδας
ΟΧΙ στον δημοσιο υπαλληλο που θελει λαδι για να λειτουργησει
ΟΧΙ στον, με αδιαφανεις διαδικασιες, νεοπλουτο
ΟΧΙ στον υπαλληλο που βολευτηκε με μεσον
ΟΧΙ σε αυτον που βολεψε τον υπαλληλο
ΟΧΙ αλλη μαυριλα στην ζωη μας
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΣΙΩΠΗ ΤΗΣ ΥΠΟΤΑΓΗΣ
Φίλε Λευτέρη τα ΟΧΙ είναι τόσα πολλά και τόσο μεγάλα που ειλικρινά πιστεύω ότι σαν νέος άνθρωπος που είμαι κοντεύουν να έχουν την ίδια σημασία που είχε και του 1940..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι τα τωρινά είναι ζωτικής, πλέον, σημασίας για τον άνθρωπο και για όλη την ανθρωπότητα..